Kościół Św. Krzyża

Kościół św. Krzyża znajduje się przy Krakowskim Przedmieściu 3. Kościół został zbudowany w latach 1679-1696 w stylu barokowym. Przed nim stoi figura Chrystusa z 1889 roku dłuta Piusa Welońskiego z napisem „Sursum Corda“ odlana w cemencie według projektu Andrzeja Pruszyńskiego, ufundowana przez hr. Andrzeja Zamoyskiego. Projektantem kościoła był nadworny architekt królewski Józef Szymon Bellotti a fundatorami opat Szczuka i prymas Michał Stefan Radziejowski. Wieże, nakryte późnobarokowymi hełmami (1725-1737) są autorstwa Józefa Fontany, fasadę (1756) zaprojektował Jakub Fontana. Fasadę zdobią figury autorstwa Jana Jerzego Plerscha. W tej świątyni od 1765 król Stanisław August Poniatowski każdego roku w dniu swojego patrona nadawał Order św. Stanisława. Tu 3 maja 1792 odbyło się uroczyste posiedzenie sejmu Rzeczypospolitej, w pierwszą rocznicę uchwalenia konstytucji 3 maja. W filarach świątyni wmurowane są urny z sercami Fryderyka Chopina(1882) i Władysława Reymonta. W kościele znajdują się też epitafia Bolesława Prusa, Józefa Ignacego Kraszewskiego, Juliusza Słowackiego i Władysława Sikorskiego. W czasie II wojny światowej został zniszczony. Odbudowany w latach 1945-1953.

Kościół Św. Anny

Kościół św. Anny w Warszawie (pobernardyński, akademicki) - świątynia rzymskokatolicka mieszcząca się przy Krakowskim Przedmieściu 68. Budowę rozpoczęto po 1454 roku w stylu gotyckim, później wielokrotnie przebudowywany (1518-1533, ok. 1620 i 1660-1667): wnętrze zostało zbarokizowane, fasada uzyskała styl barokowo-klasycystyczny (1788), zaś dzwonnica zbudowana jest w stylu późnorenesansowym. Spalony w 1944 r., odbudowany w latach 1946-1962. Ze względu na swoje położenie w bliskim sąsiedztwie czterech spośród głównych uczelni Warszawy: Uniwersytetu Warszawskiego, Akademii Sztuk Pięknych, Akademii Muzycznej oraz Akademii Teatralnej, kościół tradycyjnie stanowi główny ośrodek warszawskiego duszpasterstwa akademickiego. Jego początki sięgają XV wieku, wówczas była to budowla drewniana. W 1578 roku królowa Anna Jagiellonka ufundowała dzwonnicę przy kościele. Wojny szwedzkie zamieniły kościół w ruinę. Został odbudowany w nieco innym niż pierwotny stylu. W czasie II wojny światowej spłonął dach kościoła i zawaliła się ściana szczytowa. Rekonstrukcję zniszczeń zakończono pod koniec lat 70-tych. Świątynia wyróżnia się wśród warszawskich kościołów bogatym, pięknie zdobionym wnętrzem. Z dzwonnicy kościoła Świętej Anny roztacza się piękny widok na warszawską starówkę. Możemy również podziwiać panoramę centrum ze wszystkimi wieżowcami oraz widok na Wisłę i Most Świętokrzyski. Co ciekaw,kolumna z barokową rzeźbą przedstawiającą św. Annę stojąca przy kościele od roku 1643, jest najstarszą kolumną w Warszawie (o rok starsza od Kolumny króla Zygmunta III Wazy !). Niestety trudno ją dostrzec spoza reklam pizzerii i parasoli kawiarnianych. A szkoda, bo wiosną 2003 r. została wyremontowana, ponieważ trzon kolumny zaczął niebezpiecznie kruszeć

Kościół Wizytek

Kościół św. Józefa Oblubieńca NMP (ss. wizytek) pochodzi z XVII wieku. Pierwotnie była to budowla drewniana, ale w 1664 roku zaczęto wznosić świątynię murowaną. Po pożarze, drugiej połowie XVIII wieku zbudowano na tym miejscu nową, większą, w stylu późnobarokowym. I od tamtego czasu w wyglądzie kościoła nic się nie zmieniło. Kościół oraz całe jego wyposażenie przetrwało II wojnę światową. Miodowa fasada kościoła jest zakryta częściowo drzewami. Wewnątrz znajduje się 6 bocznych kaplic, ozdobionych oryginalnymi XVII i XVIII wiecznymi obrazami. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczną ambonę, w kształcie łodzi z żaglem, kotwicą i orłem. W 1986 roku przed świątynią ustawiono pomnik kardynała Stefana Wyszyńskiego. Ambona wkościele jest w kształcie łodzi. Symbolizuje Navis Ecclesiae - Kościół żeglujący nieugięcie wśród burz i huraganów. Duże wrażenie robi zawieszony niemalże w próżni aniołek, z którego rąk wyrywa się targany wiatrem żagiel. Dziób łodzi ozdobiony został srebrzystym orłem z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Na świecie jest ok. 4000 wizytek, w tym ponad 80 Polek

Kościół Bosych Karmelitów

Kościół został zbudowany w latach 1661-1681 w stylu barokowym wg projektu J. Belottiego z fundacji króla Władysława IV dla Karmelitów Bosych. Klasycystyczna fasada z lat 1762-1780 wg. projektu Efraima Schroegera. Do czasu odbudowy katedry św. Jana pełnił rolę prokatedry. Kościół karmelitów to kosciół seminaryjny pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP i św. Józefa Oblubieńca.Przykuwa wzrok przechodnia piękną elewacją frontową. Warto zwrócić uwagę na charakterystyczne dzwonnice po bokach - w kształcie kadzideł. Wewnątrz świątyni warto zobaczyć obraz Matki Boskiej Różańcowej - został on podarowany Janowi Sobieskiemu przez papieża Innocenta X. Budowę kościoła rozpoczęto w XVII wieku. Wiek później książę Radziwił ufundował elewację. Kościół nie został zniszczony w czasie ostatniej wojny światowej.

Powrót